17 de Maio dia das Letras Galegas


Hoxe é un día grande para nós os galegos porque celebramos o día das nosas letras, ou sexa,
O dia das Letras Galegas

Este año decide escribir esta entrada en las dos lenguas que llevo en mi corazon.

Cada ano un escritor galego é homenaxeado neste día
Cada año un escritor galego es homenajeado en este día

O Día dás Letras Galegas celébrase dende 1963 para conmemorar a publicación un século antes de «Cantares galegos», unha obra escrita pola poetisa compostelá Rosalía de Castro, e que trata de premiar o uso literario da lingua galega e de servir de recoñecemento aos sinais de identidade de todos os galegos

El Día das Letras Galegas se celebra desde 1963 para conmemorar la publicación un siglo antes de «Cantares gallegos», una obra escrita por la poetisa compostelana Rosalía de Castro, y que trata de premiar el uso literario de la lengua gallega y de servir de reconocimiento a las señas de identidad de todos los gallegos.

O 17 de maio declárase festivo en Galicia e a maioría das cidades establecen unha ampla axenda cultural para fomentar o uso da lingua galega.

El 17 de mayo se declara festivo en Galicia y la mayoría de las ciudades establecen una amplia agenda cultural para fomentar el uso de la lengua gallega.



Lista de figuras homenaxeadas
Lista de figuras homenajeadas

1963 - Rosalía de Castro
1964 - Alfonso Daniel Rodríguez Castelao
1965 - Eduardo Pondal
1966 - Francisco Añón
1967 - Manuel Curros Enríquez
1968 - Florentino López Cuevillas
1969 - Antonio Noriega Varela
1970 - Marcial Valladares Núñez
1971 - Gonzalo López Abente
1972 - Valentín Lamas Carvajal
1973 - Manuel Lago González
1974 - Xoán Vicente Viqueira Cortón
1975 - Xoán Manuel Pintos Villar
1976 - Ramón Cabanillas
1977 - Antón Villar Ponte
1978 - Antonio López Ferreiro
1979 - Manuel Antonio
1980 - Alfonso X el Sabio
1981 - Vicente Risco
1982 - Luis Amado Carballo
1983 - Manuel Leiras Pulpeiro
1984 - Armando Cotarelo Valledor
1985 - Antón Losada Diéguez
1986 - Aquilino Iglesia Alvariño
1987 - Francisca Herrera Garrido
1988 - Ramón Otero Pedrayo
1989 - Celso Emilio Ferreiro
1990 - Luis Pimentel
1991 - Álvaro Cunqueiro
1992 - Fermín Bouza Brey
1993 - Eduardo Blanco Amor
1994 - Luis Seoane
1995 - Rafael Dieste
1996 - Xesús Ignacio Ferro Couselo
1997 - Ánxel Fole
1998 - Xoán de Cangas, Martín Códax y Mendinho
1999 - Roberto Blanco Torres
2000 - Manuel Murguía
2001 - Eladio Rodríguez
2002 - Fray Martín Sarmiento
2003 - Antón Avilés de Taramancos
2004 - Xaquín Lorenzo, Xocas
2005 - Lorenzo Varela
2006 - Manuel Lugrís Freire
2007 - María Mariño
2008 - Xosé María Álvarez Blázquez
2009 - Ramón Piñeiro López
2010 - Uxío Novoneyra
2011 - Lois Pereiro
2012 - Valentín Paz Andrade
2013 - Roberto Vidal Bolaño1

A Real Academia Galega decidiu dedicarlle, coincidindo co centenario do autor, o Día das Letras Galegas do ano 2014

A Real Academia Gallega decidió dedicarle, coincidiendo con el centenario del autor, el Día de las Letras Gallegas del año 2014

Monumento a Xosé María Díaz Castro. Os Vilares,
Guitiriz (Roteiro de Díaz Castro)
Naceu no seo dunha familia de labriegos. Con 15 anos ingresou no Seminario de Mondoñedo, onde coñeceu a Aquilino Igrexa Alvariño

Nacio en el seno de una familia de labriegos Con 15 años ingreso en el semanario de maondoñed, donde conocio a Aquilino Iglesia Albarriño

Abandonados os estudos eclesiásticos fixo o bacharelato e logo licenciouse en Filosofía e Letras. Trasladouse a Madrid, onde e traballou como tradutor para organismos oficiais e privados. Despois exerceu a docencia como profesor de linguas clásicas e modernas. Traballou no Consello Superior de Investigacións Científicas, onde conseguiu o posto de xefe do Servizo de Información e Documentación do Instituto do Frío. No Instituto de Cultura Hispánica, foi encargado de servizos de tradución de numerosa linguas.

Abandonados los estudios eclesiásticos hizo el bachillerato y luego se licenció en Filosofía y Letras. Se trasladó a Madrid, donde y trabajó como traductor para organismos oficiales y privados. Después ejerció la docencia como profesor de lenguas clásicas y modernas. Trabajó en el Consejo Superior de Investigaciones Científicas, donde consiguió el puesto de jefe del Servicio de Información y Documentación del Instituto del Frío. En el Instituto de Cultura Hispánica, fue encargado de servicios de traducción de numerosa lenguas.

Casou con María Teresa Zubizarreta Bengoechea, con quen tivo tres fillos.
Casó con María Teresa Zubizarreta Bengoechea, con quien tuvo tres hijos.

Fotografia de esta pagina
Publicou os seus primeiros versos aos dezasete anos na revista pero foi a súa entrada no seminario e o contacto con Aquilino Igrexa Alvariño, o seu estímulo foi decisivo na promoción como escritor e para comezar a escribir en galego. Publicou nun xornal o 6 de agosto de 1931 os seus primeiros versos en galego: Memorias e sospiros, logo saíron Baix'o a calor, Lá vou, amor, Ás formigas, Era un contiño de fadas e posteriormente escribiu dous cadernos de poesía, tamén en galego: Follas ver en 1934 e Follas ô aire, que inclúe versos que finalmente quedaron inéditos


Publicó sus primeros versos a los diecisiete años en la revista pero fue su entrada en el seminario y el contacto con Aquilino Iglesia Alvariño, su estímulo fue decisivo en la promoción como escritor y para comenzar a escribir en gallego. Publicó en un jornal el 6 de agosto de 1931 sus primeros versos en gallego: Memorias y sospiros, luego salieron Baix'o el calor, Lá voy, amor, As hormigas, Era un contiño de hadas y posteriormente escribió dos cuadernos de poesía, también en gallego: Hojas ver en 1934 y Hojas ô aire, que incluye versos que finalmente quedaron inéditos.

Unha persoa cordial e moi alegre, que dedicou tres décadas a pulir a súa obra 'Nimbos', depurando a linguaxe e estrutura de cada texto para transmitir o que viviu dun modo humilde e sinxelo, cunha emoción e aprecio pola natureza

Una persona cordial y muy alegre, que dedicó tres décadas a pulir su obra ‘Nimbos’, depurando el lenguaje y estructura de cada texto para transmitir lo que vivió de un modo humilde y sencillo, con una emoción y aprecio por la naturaleza

ESMERALDA

Herba pequerrechiña
que con medo surrís
ó sol que vai nacendo
e morrendo sin ti,
por que de ser pequena 
te me avergonzas ti?
O Universo sería
máis pequeno sin ti!




Logo da Guerra Civil continuou compoñendo. Foi premiado nos Xogos Florais de Betanzos polo poema El Cántico de la Ciudad en castelán, e por Nascida d'un sono en galego. En revistas e xornais diversos viron a luz outros poemas e artigos del en castelán e en galego.
A súa obra máis coñecida é "Penélope", na cal reflexiona sobre unhaGaliza que permanece durmida.

Luego de la Guerra Civil continuó componiendo. Fue premiado en los Juegos Florales de Betanzos por el poema El Cántico de la Ciudad en castellano, y por Nascida d'un sueño en gallego. En revistas y jornales diversos vieron la luz otros poemas y artículos de él en castellano y en gallego.
Su obra más conocida es "Penélope", en la cual reflexiona sobre una Galiza que permanece dormida.

Unha persoa "cordial" e "moi alegre", que dedicou tres décadas a pulir a súa obra 'Nimbos', depurando a linguaxe e estrutura de cada texto para transmitir "o que viviu" dun modo "humilde e sinxelo", cunha "
emoción e aprecio pola natureza

Una persona “cordial” y “muy alegre”, que dedicó tres décadas a pulir su obra ‘Nimbos’, depurando el lenguaje y estructura de cada texto para transmitir “lo que vivió” de un modo “humilde y sencillo”, con una “
emoción y aprecio por la naturaleza

O 4 de novembro de 1973 foi nomeado correspondente da RAG e o instituto de Guitiriz IES Poeta Díaz Castro leva o seu nome.

El 4 de noviembre de 1973 fue nombrado correspondiente de la RAG y el instituto de Guitiriz IES Poeta Díaz Castro leva su nombre.

Cada una das nosas letras sae do Corazon
Cada una de nuestras letras salen del corazon

A cultura tradicional axúdanos a crecer en Autoestima "
La cultura tradicional nos ayuda a crecer en Autoestima “

stellamaris815 Sada 17 de Maio de 2014